مقاومت کششی در سیمان
مقاومت کششی:
توان سیمان در برابر نیروهای کششی زیاد اندک میباشد بر همین مبنا در آن از میلگرد یا مسلح کننده استفاده می کنند.
سخت شدن مخلوط های سیمانی و عوامل مؤثر در آن:

وقت گیرش(خودگیری) سیمان به دو مرحله تقسیم میشود:
1) گیرش اولیه که حدود 30 دقیقه بعد از اختلاط با آب شروع می شود.
2) گیرش نهایی که حدود 120 دقیقه وقت ضروری دارد و پس از آن هر گونه عملیات مکانیکی بر روی ملات سیمان یا بتن غیر مجاز میباشد.
بعد از گیرش نهایی، سختی و مقاومت خمیر سیمان مرتباٌ زیاد شدن مییابد؛ این مرحله را سخت شدن گویند. عوامل مؤثر بر خودگیری و سخت شدن سیمان بدین قرارند:
− میزان مواد اولیه: مصرف اکسید آلومینیوم بیش، گیرش ملات سیمان را سریعتر می کند اما سنگ گچ گیرش آن را بکند می کند.
− نرمی سیمان: هر چه ذرات سیمان نرمتر باشد، گیرش آن بهتر و سریعتر گونه می گیرد.
− دمای پخت: پختن سیمان با حرارت بیشتر از حد، ملاتش را کندگیر می کند.
− دمای محیط: گیرش سیمان در محیط گرم سریعتر گونه می گیرد.
− میزان آب: مقدار آبی که برای هیدراتاسیون کامل سیمان ضروری میباشد، حدود %25-35 وزن آن می باشد. آب افزون بر این مقدار، بین ذرات سیمان باقی مانده و
به مرور وقت تبخیر می شود و باعث پوک شدن و کاهش استحکام ملاتهای سیمانی می گردد. هم چنین آب بیشتر از حد سبب تأخیر در گیرش ملاتهای سیمانی می
شود.
− مدت وقت انبار کردن: هر چه سیمان پس از تولید دیرتر مصرف شود، گیرش آن کندتر می شود.
——————————–
مطالب مرتبط:
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.